خاطره

عشق ازلی؛ روایت برادر از الگوگیری سید از شهدا و سبک زندگی اهل بیت (ع)

از همان دوران نوجوانی‌اش دنبال شناخت خصوصیات شهدا بود. اینکه در زندگی چگونه رفتار می‌کردند و چه اعمالی انجام می‌دادند و چه ویژگی‌هایی داشتند که در نهایت توانستند پاداشی به بزرگی شهادت بگیرند.

هر بار که من از قم به دزفول می‌آمدم، اول و آخر صحبت‌هایش این بود که از دوران دفاع مقدس برایش بگویم. از رزمندگان و شهدایی که با آنان همرزم بودم و توفیق رفاقت با آنان را داشتم.

سؤال‌های دیگری که معمولاً از من می‌پرسید، در خصوص سبک زندگی و سیره‌ اهل بیت (ع) بود. ابتدا گمان می‌کردم که هدفش از چنین پرسش‌هایی این است که این موارد را در جلسه قرآنش برای بچه‌ها بازگو کند، اما بعدها متوجه شدم، هدفش از پرداختن به این مجهولات، کامل کردن خودش است؛ برای قدم برداشتن بهتر و دقیق‌تر در مسیر کمال. بیش ازآنکه اهل بیان باشد، اهل عمل بود.

نکته مهم‌تر این بود که هر ویژگی اهل بیت (ع) و شهدا را که کشف می‌کرد، به دنبال این بود که آن را در زندگی شخصی‌اش پیاده کند و در مجموع دنبال الگوگیری از زندگی اهل بیت (ع) و شهدا بود و من بسیاری از این خصوصیات را در منش و رفتار سید می‌دیدم.

راوی: حجه‌الاسلام سیدعلی ابوالقاسمی؛ برادر شهید سید مجتبی ابوالقاسمی

منبع: کتاب «سید زنده است» صفحه ۳۳

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا