شاید خیلیها بدانند سید مجتبی اهل شعر و شاعری بوده است ولی کمتر کسی میداند اهل روضه و مداحی هم بوده است.
شعر نوحه مینوشت و برای خودش نجوا میکرد. کمتر کسی نوای روضهخوانی و مداحیاش را شنیده است ولی جمعیت زیادی با نوحههایش دم گرفتند و بر سر و سینه زدند.
شعرهای مداحیاش را در گمنامی و بیتکلف در اختیار مداحان شهر از جمله حاج صادق آهنگران و حاج احمد خلفزاده و دیگران قرار میداد.
ساعتها در کنارشان میماند و شعر و وزن و سبک مداحی را تمرین میکرد و اشکالات شعر را میگرفت. بسیاری از مداحان معروف شهرستان دزفول، شعرهای این شهید مدافع حرم را استفاده و اجرا کردند.
در این میان، با حاج صادق سَر و سِر دیگری داشته است. با هم رفیق بودند؛ آنطور که حاج صادق در دستنوشتهاش برای مقدمه کتاب «سید زنده است» میگوید:
چه زود رفیق شدیم و چه زود از من جدا شد و چقدر عمر این رفاقت الهی کوتاه بود. سید مجتبی ابوالقاسمی آخرین رفیق صمیمی من بود که به شهادت رسید.
در کلیپ بالا میتوانید تمرین چند دقیقهای شهید سید مجتبی ابوالقاسمی با حاج صادق آهنگران برای سرنوحه زیر تماشا کنید:
قافلهسالار غم/ آرامش حرم/بانوی مضطرم
شد غروب تمامی غصههای زینب (س) / موسم وصل بهترین دلربای زینب (س)
قافلهسالار غم/ آرامش حرم/بانوی مضطرم
…